'கோவிட் -19 காரணமாக முதலில் பள்ளிகளை திறக்கப்பட வேண்டும், கடைசியாக மூட வேண்டும்'
இந்தியாவில், சில பள்ளிகள் மீண்டும் திறக்கப்படும் சூழலில், கோவிட் -19 தொற்று காலத்தில், பாதுகாப்பு குறித்த கவலைகள் பெற்றோர்களிடையே நீடிக்கும் நிலையில், குழந்தைகள், பள்ளி ஊழியர்கள் மற்றும் குடும்பங்களுக்கு என்ன ஆபத்துகள் உள்ளன, ஆபத்தை குறைக்க என்ன முன்னெச்சரிக்கைகள் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்று, குழந்தை மருத்துவர் தனு சிங்கால் மற்றும் பொது சுகாதார நிபுணர் சந்திரகாந்த் லஹரியா ஆகியோரிடம் கேட்டோம். அவர்களின் நேர்காணல்
மும்பை: பெருந்தொற்று பரவலால் பள்ளிகள் மூடப்பட்டு 18 மாதங்களுக்கு மேலான நிலையில், இந்தியாவில் பல குழந்தைகள் இன்னும் ஆன்லைன் வாயிலாகத்தான் படிக்கிறார்கள். மற்ற குழந்தைகளுடனும், வெளி உலகத்துடனும் இவ்வளவு நாட்கள் தொடர்பின்றி இருப்பது, குழந்தைகளுக்கு பாதகமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. நகர்ப்புற மற்றும் கிராமப்புற இந்தியாவில் உள்ள பல குழந்தைகளுக்கு, ஆன்லைன் கல்வியைப் பெறுவதற்கான வழிவகைகள் கூட இல்லை. இந்தியாவில், 250 மில்லியன் குழந்தைகள் பள்ளி செல்லும் வயதில் உள்ளனர், இது பெரும்பாலான நாடுகளின் ஒட்டுமொத்த மக்கள்தொகையை விட அதிகம், குழந்தைகள் கோவிட் -19 காலங்களில் பாதுகாப்பாக பள்ளிக்கு சென்று திரும்ப முடியுமா? பெற்றோர்கள் மற்றும் குடும்பங்களின் பாதுகாப்பை ஆசிரியர்கள் எப்படி உறுதி செய்ய முடியும்?
இதுபற்றி, மும்பையில் உள்ள கோகிலாபென் திருபாய் அம்பானி மருத்துவமனையில் குழந்தை மருத்துவ நிபுணர் தனு சிங்கால் உடன் பேசினோம். அவர், அகில இந்திய மருத்துவ அறிவியல் நிறுவனத்தில் குழந்தை மருத்துவத்தில் பயிற்சி பெற்றவர்; மற்றும் லண்டன் சுகாதாரம் மற்றும் வெப்பமண்டல மருத்துவ பள்ளியில் தொற்று நோய்கள் மற்றும் சர்வதேச ஆரோக்கியப் பிரிவில் இந்திய மருத்துவ ஆராய்ச்சி கவுன்சிலில் ஆண்டிமைக்ரோபியல் ஸ்டீவர்ஷிப் பற்றிய ஆலோசகராகவும் உள்ளார். அத்துடன், சமீபத்தில் வெளியான 'கோவிட் -19' என்ற நூலின் இணை ஆசிரியரும், தொற்றுநோயியல் நிபுணர் மற்றும் பொது சுகாதார நிபுணருமான சந்திரகாந்த் லஹாரி உடனும் கலந்துரையாடினோம்.
டாக்டர் சிங்கால், பள்ளிக்கு மீண்டும் செல்லும் குழந்தைகள் குறித்த மருத்துவ ரீதியான கண்ணோட்டத்தை எங்களுக்குத் தெரிவியுங்கள். நீங்கள் தற்போது கோவிட் -19 மருத்துவமனையில் குழந்தை மருத்துவத்துக்கு என்ன மாதிரி செய்கிறீர்கள்?
தனு சிங்கால்: கோவிட் -19 தொற்றுநோயின் ஒரே ஆறுதல் தரக்கூடியது, குழந்தைகள் தப்பியது தான், அது ஆரம்பத்தில் இருந்தே சீராக உள்ளது. இந்தியாவில் முதல் அலை அல்லது இரண்டாவது அலையின் போது, குழந்தைகள் மிகவும் லேசாகத்தான் பாதிக்கப்படுவதை நாம் கண்டறிந்தோம். பெரும்பாலானவர்களுக்கு இரண்டு நாட்களாக காய்ச்சல் இருந்து, உடனே குணமடைந்தனர். மிகச் சிலரே, முக்கியமாக, நாள்பட்ட நோய் இருந்தவர்கள் மட்டுமே, மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டனர், அவர்களும் நன்றாக குணமடைந்து வீடு திரும்பினர். குழந்தைகளில் மல்டிசிஸ்டம் அழற்சி நோய்க்குறி, இது பெரும்பாலும் பேசப்படுகிறது, இது கோவிட் -19 இன் ஒரு அரிய சிக்கலாகும். அந்த சிக்கலுடன் [மருத்துவமனைக்கு] வந்த குழந்தைகளும் நன்றாக குணமடைந்தனர். உண்மையில், உலகளவில் கோவிட் -19 இலிருந்து இறக்கும் மொத்த எண்ணிக்கையில், குழந்தைகள் 0.2% மட்டுமே என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. எனவே, கோவிட் -19 நோயால் 1,000 பேர் இறந்தால், 998 பேர் பெரியவர்களாகவும், இரண்டு பேர் குழந்தைகளாகவும் இருப்பார்கள்.
தற்போது நாம் குறைந்த எண்ணிக்கையிலான [கோவிட் -19 பாதிப்புகளை] காண்கிறோம், எனவே குழந்தை நோய்த்தொற்றுகளை நாங்கள் அரிதாகவே பார்க்கிறோம். உண்மையில், இப்போதே காய்ச்சலும் டெங்குவும் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது. இருப்பினும், குழந்தைகள் வீட்டில் சிக்கி இருப்பது தொடர்பான பிரச்சனைகளை நாம் ஏற்கனவே பார்க்க ஆரம்பித்துவிட்டோம்-உதாரணமாக, குழந்தைகளில் உடல் பருமன் அதிகரிப்பு உள்ளது. ஒவ்வொரு நாளும், குழந்தைகள் பலர் உளவியல் பிரச்சனைகளுடன் புறநோய் சிகிச்சை பிரிவுக்கு [OPD] வருகிறார்கள், நாம் அவர்களை உளவியலாளர்களிடம் பரிந்துரைக்க வேண்டும். நான் உயர் சமூக பொருளாதார [வகுப்பில் இருந்து] குழந்தைகள் பற்றி பேசுகிறேன். குறைந்த சமூக பொருளாதார வகுப்புகளில் இருந்து வரும் குழந்தைகள் மத்தியில் பிரச்சினைகள் இன்னும் அதிகமாக உள்ளன. எனவே கோவிட் -19 ஐ விட அவர்களின் தனிமைப்படுத்தல் தொடர்பான தீங்குகளையே நாம் அதிகம் காண்கிறோம்.
டாக்டர் லஹாரியா, டாக்டர் சிங்கால் சுட்டிக்காட்டிய காரணங்களைத் தவிர, பள்ளிகளை மீண்டும் திறக்க வேண்டும் என்று நீங்கள் ஏன் வாதிட்டீர்கள்? குழந்தைகளை பாதுகாப்பாக பள்ளிகளுக்குத் திரும்ப ஆதரிக்க என்ன ஆதாரம் இருக்கிறது?
சந்திரகாந்த் லஹாரியா: மார்ச் 2020 ஆரம்பத்தில், பள்ளிகள் மூடப்பட்டபோது, கோவிட் -19 வைரஸ் முற்றிலும் புதியது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும், அதை பற்றிய நமது புரிதலை நாம் அப்போது வளர்த்துக்கொண்டிருந்தோம். அப்போதில் இருந்து, 15 முதல் 16 மாதங்கள் கழித்து, இந்த வைரஸ் போக்கு எப்படி உள்ளது மற்றும் குழந்தைகள் மீதான அதன் தாக்கம் பற்றி நிறைய கற்றுக்கொண்டோம். குழந்தைகள், [பெரியவர்களை போல்] அதே விகிதத்தில் பாதிக்கப்படுகின்றனர், ஆனால் குழந்தைகள் மத்தியில் மிதமான முதல் தீவிரமான நோய் தாக்கம் உருவாக்கவில்லை, இறப்பு உண்மையில் குறைவாக உள்ளது. எனவே நினைவில் கொள்ள வேண்டிய முதல் அம்சம் என்னவென்றால், கோவிட் -19 தொற்று குழந்தைகளுக்கு ஏற்படுகிறது, ஆனால் அது தீவிர நோயை ஏற்படுத்தாது என்பதுதான்.
நாம் கற்றுக்கொண்ட இரண்டாவது அம்சம் என்னவென்றால், பல நாடுகளில், தொற்றுநோயின் உச்சத்தில் கூட பள்ளிகள் திறந்திருந்தன, குழந்தைகள் பாதிக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. பள்ளிகள் திறந்த மற்றும் பள்ளிகள் மூடப்பட்ட நாடுகளில் நோய் பரவலில் எந்த வித்தியாசமும் இல்லை என்று ஆய்வுகள் கண்டறிந்துள்ளன. இது உலகளாவிய சான்றுகளில் இருந்து வருகிறது மற்றும் இதுபோன்ற பல ஆய்வுகள் உள்ளன.
இந்தியாவில், நான்காவது நாடு தழுவிய செரோ சர்வே மூலம், பெரியவர்களைப் போன்ற விகிதத்தில் அல்லது எண்ணிக்கையில் குழந்தைகள் பாதிக்கப்படுவதை நாம் அறிவோம். ஆறு முதல் 17 வயதுக்குட்பட்ட 60% குழந்தைகள் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர், நான்காவது செரோசர்வேயில், இது வயது வந்தோருக்கு மிகவும் ஒத்திருக்கிறது. ஆனால் இந்தியாவில், குழந்தைகள் மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்ட எண்ணிக்கை என்பது, பெரிய விகிதத்தை உருவாக்கவில்லை மற்றும் இறப்பு குறைவாக இருந்தது என்பதையும் நாம் அறிவோம்.
குழந்தைகள் கஷ்டப்படுகின்றனர் என்பதை, கல்வி அம்சங்கள் எடுத்துக்காட்டுகின்றன. உடல்நலப் பிரச்சினைகள் [கோவிட் -19 உடன் தொடர்புடையவை] அதிகம் இல்லை, ஆனால் கல்வி மற்றும் கற்றல் ஆகியன, உடல், சமூக மற்றும் மன நலனைப் பற்றியது. பள்ளியில் உள்ள குழந்தைகள் ஒருவருக்கொருவர் எப்படி பேசுவது என்று கற்றுக்கொள்கிறார்கள், விளையாட்டு அவர்களை உடல்ரீதியாக சுறுசுறுப்பாக வைத்திருக்க உதவுகிறது. அதனால் ஒரு பெரிய கற்றல் இழப்பு உள்ளது. பள்ளி மூடப்பட்டதால் இந்த ஒட்டுமொத்த கற்றல் இழப்பின் தாக்கம், தொற்றுநோயின் வேறு எந்த தாக்கத்தையும் விட அதிகமாக இருக்கும் என்று, பல வாதங்கள் உள்ளன.
முடிவாக, கடந்த இரண்டு-மூன்று மாதங்களில் மூன்று பிரச்சினைகள் வெளிப்பட்டன. ஒன்று, [குழந்தைகளுக்கு] மிதமான மற்றும் தீவிர நோய்களின் குறைந்த ஆபத்து காரணமாக, பள்ளிகள் முதலில் திறக்க வேண்டும் மற்றும் கடைசியாக மூட வேண்டும் என்று நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர். இரண்டாவதாக, குழந்தைகளுக்கு தடுப்பூசிகள் தேவைப்படலாம், ஆனால் பள்ளிகளைத் திறக்க தடுப்பூசி ஒரு முன்நிபந்தனை அல்ல. இறுதியாக, பல்வேறு சூழலில் சில அரிய நிகழ்வாக குழந்தைகளில் சிலருக்கு பாதிப்பு உண்டாவதாக, அடிக்கடி வாதிடப்படுகிறது, ஆனால் நாம் தொற்று பற்றி பேசவில்லை, இது நடக்கலாம் அல்லது நடக்காது என்றுதான் சொல்கிறோம்; நாம் மிதமானது முதல் தீவிரமான நோயைப் பற்றி கவலைப்படுகிறோம், மேலும் வைரஸின் உருமாற்றம் அல்லது டெல்டா மாறுபாட்டில் இருந்து குழந்தைகளுக்கான நோயின் தீவிரம் மாறிவிட்டது என்பதற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை. மொத்தத்தில், பள்ளிகளைத் திறப்பதால் உண்டாகும் நன்மை, தொற்றால் ஏற்படும் ஆபத்தை விட மிக அதிகம், மற்றும் உண்மையில் ஆபத்து என்பதே மிகக் குறைவு தான்.
டாக்டர் சிங்கால், பெற்றோர்கள் மத்தியில் கவலை உள்ளது, பள்ளிகள் திறந்தவுடன் குழந்தைகள், பெற்றோர், குடும்ப உறுப்பினர்கள், அல்லது ஆசிரியர்களுக்கு கோவிட் 19 தொற்று பரவும் வாய்ப்பு உள்ளது. அதனால் குழந்தைகள் பாதிக்கப்படலாம் மற்றும் தீவிரமாக நோய்வாய்ப்படாமலும் இருக்கலாம், ஆனால், குழந்தைகள் கோவிட் -19 பெருந்தொற்ற்றை தன்னை சுற்றியுள்ள பெரியவர்களுக்கு பரப்பலாம் என்று கருதப்படுகிறது. இது சரியான அச்சமா?
டிஎஸ்: இந்த நேரத்தில், ஊரடங்கானது ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் இல்லை என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும், எனவே பெரியவர்களுக்கு மற்ற வகையில் கோவிட் -19 பெருந்தொற்று பாதிக்க, ஏராளமான வாய்ப்புகள் உள்ளன. அவர்கள் அனைவரும் வீட்டில் அமர்ந்திருக்கவில்லை. உண்மையில், அவர்கள் 16 மாதங்களுக்கு முன்பு இருந்ததை விட இப்போது சிறந்த முறையில் பாதுகாக்கப்படுகிறார்கள், ஏனெனில் இப்போது அவர்களில் பெரும் பகுதியினர் ஓரளவு அல்லது முழுமையாக தடுப்பூசி போடப்பட்டிருக்கிறார்கள்.
குழந்தைகள் வீட்டில் இருந்தும், பள்ளிக்குச் செல்லாமலும் கூட, பெரியவர்கள் முதல் குழந்தைகள் மற்றும் நேர்மாறாக நிறைய பரிமாற்றங்களைக் காண்கிறோம். எனவே இங்கே செய்தி பரிமாற்றம் இருக்கும் ஆனால் அது எப்படியும் நடக்கிறது, பள்ளிகள் மீண்டும் திறக்கப்படுவதை நாம் குறை சொல்ல முடியாது. எல்லோரும் வீட்டில் அடைத்து வைக்கப்பட்டிருக்கவில்லை ; அவர்கள் அனைவரும் வெளியே செல்கிறார்கள். பள்ளிக்குச் செல்லாவிட்டாலும் குழந்தைகள் ஏற்கனவே பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர். அதனால் குழந்தைகளால் பெரியவர்கள் பாதிக்கப்படுவதை விட, பெரியவர்களால் தான் குழந்தைகள் பாதிக்கப்படுவதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம், ஏனென்றால், குழந்தைகளுக்கு இதுவரை தொற்றிக்கொண்டது அப்படித்தான்.
நாம் உண்மையில் பேசுவது பள்ளிகளை முழுமையாக திறப்பது பற்றி அல்ல, பகுதி பகுதியாக திறப்பது பற்றிதான். குழந்தைகளுக்கு வாரத்திற்கு சில மணிநேரப்பள்ளி இருக்கும், அங்கு அவர்கள் கோவிட் தொடர்பான நடத்தையைப் பின்பற்றுவார்கள். இந்த குழந்தைகளைப் பராமரிக்கப் போகும் ஆசிரியர்கள் மற்றும் முன்களப் பணியாளர்களுக்கு தடுப்பூசி போடப்படுவதை நாம் உறுதி செய்கிறோம், அந்த முன்னெச்சரிக்கைகள் அனைத்தும் இருக்கும். எனவே, இந்த பயத்தை நாம் கடக்க வேண்டும்.
மேலும், தங்கள் குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்பும் பொறுப்பு பெற்றோர்கள் மீது இருக்கும், மேலும் ஆன்லைன் கற்றல் இன்னும் கிடைக்கும். எனவே மக்கள் தங்கள் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்புவதில் மிகவும் கவலைப்படுகிறார்கள் என்றால், அவர்கள் ஆன்லைன் கல்வியைத் தொடரலாம், ஆனால் குறைந்தபட்சம் ஏதாவது ஒரு தொடக்கமாவது செய்யப்பட வேண்டும். பின்னர் அதிகமான மக்கள், தங்கள் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்புவதற்கான நம்பிக்கையைப் பெறுவார்கள் என்று நான் உணர்கிறேன்.
டாக்டர் லஹாரியா, பெற்றோர்கள் மற்றும் வயது வந்த குடும்ப உறுப்பினர்கள் முழுமையாக, அல்லது ஓரளவு தடுப்பூசி, அல்லது தடுப்பூசி போடப்படாத சூழ்நிலைகளின் அபாய அளவை நீங்கள் எப்படி மதிப்பிடுவீர்கள்?
சி.எல்: இது எல்லா குடும்பங்களுக்கும், பெற்றோர்களுக்கும் ஒரு முக்கியமான கவலை என்று நினைக்கிறேன், ஆனால் நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால், குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்புவதால், குடும்ப உறுப்பினர்கள் அல்லது குழந்தைக்கு தொற்று அபாயத்தை மாற்றவோ அல்லது அதிகரிக்கவோ இல்லை. டாக்டர் சிங்காலிடம் இருந்து கேள்விப்பட்டபடி, குழந்தைகள் வீட்டுக்குள் அடைந்து இருக்கும் போது கூட ஏற்கனவே தொற்று பரவல் ஏற்பட்டது. இப்போது, கிராமப்புறங்களில், குழந்தைகள் ஒருவருக்கொருவர் விளையாடுகிறார்கள். நகர்ப்புற அமைப்புகளில் கூட, குடிசைப்பகுதிகள், காலனிகள், தெருக்களில் குழந்தைகள் ஒருவருக்கொருவர் விளையாடுகிறார்கள். சிலர் டியூஷனுக்கு வருகிறார்கள். எனவே அவர்களின் வெளிப்பாடு மிகவும் அதிகமாக உள்ளது மற்றும் அவர்களை பள்ளிக்கு அனுப்புவது அந்த ஆபத்தை மாற்றாது. குழந்தைக்கு-குழந்தைக்கு, குழந்தைக்கு-ஆசிரியருக்கு மற்றும் ஆசிரியருக்கு-குழந்தைக்கு நோய் பரவும் ஆபத்து உண்மையில் குறைவாக இருப்பதற்கான சான்றுகள் உள்ளன.
குடும்ப உறுப்பினர்கள் அல்லது குழந்தை யாரும் வெளியேறவில்லை என்றால், ஆபத்து அதிகரிக்கிறது என்று நான் சொல்லும் ஒரே சூழ்நிலை, பின்னர் குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்ப வேண்டும். ஆனால் உங்கள் குழந்தை ஏற்கனவே சந்தைக்கு வெளியே சென்று கொண்டிருந்தால், வயது வந்த குடும்பத்தினர் யாராவது பணியிடத்திற்கு சென்று திரும்பினால், பள்ளிக்கு செல்லும் குழந்தை அபாய அளவை மாற்றாது.
நகர்ப்புற அமைப்புகளில் உள்ள பெரும்பாலான குடும்பங்களில், பெற்றோர்கள் இருவருக்கும் தடுப்பூசி போடப்பட்டால், கிட்டத்தட்ட கூடுதல் ஆபத்து இல்லை. அனுமானம் என்னவென்றால், ஒரு ஆரோக்கியமான வயது வந்தவர் ஏற்கனவே வெளியே செல்கிறார் என்றால், பள்ளிக்குச் செல்லும் குழந்தை ஆபத்தை மாற்றாது. ஆனால் உண்மையில் நோய்வாய்ப்பட்ட அல்லது தடுப்பூசி போடாத ஒருவருக்கு சில ஆபத்துகள் இருக்கலாம். ஒவ்வொரு சூழ்நிலையையும் நாம் ஆராய்ந்தால், அனைத்து பெரியவர்களும் தடுப்பூசி போடப்பட்ட அல்லது குறைந்த அபாயத்தில் இருக்கும் குடும்பங்களில் சுமார் 50% முதல் 70% வரை இருக்கலாம், அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை எளிதில் பள்ளிக்கு அனுப்பலாம். இது 20% முதல் 30% வரை- அதிகபட்சம் 40% அருகே-தங்கள் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்புவதற்கு, தடுப்பூசி போடுவது போன்ற சில கூடுதல் நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டிய குடும்பங்கள் உள்ளன. சில தனிப்பட்ட காரணங்களால் தடுப்பூசி போட முடியாவிட்டால், அதிக ஆபத்து உள்ள குடும்பங்களில் 5% முதல் 7% வரை இருக்கும் என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன்.
ஆனால் நாம் இரண்டு பிரிவு மக்களுக்காக பள்ளிகளைத் திறக்க வேண்டும். ஒன்று, குறைந்த வருமானம் கொண்ட குழு மற்றும் நடுத்தரத்திற்கும் குறைவான வருமானம் கொண்ட குழு, இவர்களுக்கு பள்ளியைத் தவிர, தங்கள் குழந்தைக்கு வேறு வழியில்லை. அவர்களுக்காக பள்ளிகள் திறந்திருக்க வேண்டும். மீதமுள்ளவர்களுக்கு ஒரு தேர்வு இருக்கிறது. முதல் நாளிலேயே பள்ளிகள் மாணவர்களால் நிரம்பாது என்பது எனக்குத் தெரியும், மக்கள் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்புவதற்கு பல மாதங்கள் ஆகும். இன்னும் ஒரு வருடம் எடுத்துக் கொள்ளக்கூடிய ஒரு சில பெற்றோர்கள் இருக்கலாம். ஆனால் இதை விரும்பும் பெரும்பான்மையினருக்கு பள்ளிகள் திறந்திருக்க வேண்டும்.
டாக்டர் சிங்கால், பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்பாதது சுயநலம் என்று நினைக்கிறீர்களா?
டிஎஸ்: பெற்றோர்கள் குழந்தையை பற்றித்தான் மிகவும் கவலைப்படுகிறார்கள், தங்களை பற்றி அல்ல என்று நான் நினைக்கிறேன். ஏன் அவர்கள் குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்ப விரும்பவில்லை என்று பெற்றோரிடம் கேட்டால், 'குழந்தை பாதிக்கப்படுவதை நாங்கள் விரும்பவில்லை' என்ற பதில்தான் வருகிறது, ஆனால் 'குழந்தைக்கு பாதிப்பு ஏற்பட்டு அதனால் எங்களுக்கு தொற்றுநோய் பரவும் என்பதால் அல்ல'. அது, கொள்கை வகுப்பாளர்கள் மற்றும் மற்றவர்களின் கவலையாக இருக்கலாம், ஆனால் அது பெற்றோருக்கு கவலை இல்லை; ஏனெனில் பெற்றோர்கள் தடுப்பூசி போடப்பட்டதாக உணர்கிறார்கள், ஆனால் குழந்தைகளுக்கு இன்னும் தடுப்பூசி போடப்படவில்லை, அதனால் அவர்கள் கவலைப்படுகிறார்கள். மூன்றாவது அலை குழந்தைகளுக்கு மோசமாக இருக்கும் என்று தகவல் வந்ததில் இருந்து, அது உண்மையில் நிறைய பாதிப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது, ஏனென்றால் முன்பு குழந்தைகள் வீட்டில் இருந்ததாக நம்பிய மக்கள், இப்போது அவர்கள் வெளியே செல்வார்கள், அவர்கள் பாதிக்கப்படுவார்கள் என்று அஞ்சுகிறார்கள். அதனால்தான், அவர்கள் குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்பவில்லை, குழந்தையின் ஆரோக்கியத்திற்கு அவர்கள் அதிக முன்னுரிமை தருகிறார்கள்.
மூன்றாவது அலை குழந்தைகளை பாதிக்கும் என்பதற்கான சாத்தியமான ஆதாரங்கள் இப்போதும் பார்க்கிறீர்களா?
டிஎஸ்: இன்னும் இல்லை. மேலும், நாம் பள்ளிகளை மீண்டும் திறக்க முடிவு எடுக்கலாம், அத்துடன், கோவிட் -19 தொற்று அதிகரித்து பள்ளிகளை மீண்டும் மூடலாம். இந்த முழு சுழற்சியும் எவ்வளவு காலம் நீடிக்கும் என்று நமக்கு தெரியாது. ஆனால், தொற்று குறைவாகவும், சமூகப் பரவல் குறைவாகவும் இருக்கும் சமயத்தில், குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்பும் வாய்ப்பை நாம் பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். குறைந்தபட்சம் அவர்களுக்கு ஒரு மாத நேரடியான தொடர்பு மற்றும் கற்றல் இருக்கும், ஏனென்றால் இந்த தொற்றுநோய் எந்த வழியில் முன்னேறும் என்று யாருக்கும் தெரியாது. மூன்றாவது அலை தாக்கலாம், அத்துடன் பள்ளிகள் மீண்டும் மூடப்படலாம், ஆனால் குறைந்தபட்சம் நாம் ஒரு தொடக்கத்தையாவது செய்துள்ளோம்.
குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்புவதில் உள்ள அபாயங்கள் பற்றி கேட்கும் பெற்றோரிடம், நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?
டிஎஸ்: குழந்தைகளுக்கு கோவிட் -19 லேசான தொற்றுதான் ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது, இது சாதாரண காய்ச்சல் போன்றது, எனவே அதிகம் கவலைப்பட தேவையில்லை என்று நாங்கள், அவர்களிடம் சொல்கிறோம். ஆனால் குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்பாததால் அவர்களுக்கு ஏற்படும் ஆபத்துகளே அதிகம், பெற்றோர்கள் ஏற்கனவே தங்கள் குழந்தைகளிடம் அத்தகைய பிரச்சனைகளை பார்க்கிறார்கள். குழந்தைகள் சோர்வடைந்துவிட்டார்கள், இப்போது கணினியின் முன் அமர்ந்து ஆன்லைனில் கற்க விரும்பவில்லை என்றும் குழந்தைகள் சொல்கிறார்கள். முன்னதாக, அவர்களின் கவனக் காலம் சிறப்பாக இருந்தது, ஆனால் இப்போது அது குறைந்துவிட்டது. பெற்றோர்கள் இதை உணர்கிறார்கள். நாங்கள் அவர்களுக்கு சொல்கிறோம் 'உங்களுக்கு தடுப்பூசி போடப்பட்டுள்ளது, குழந்தைகள் முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளை பின்பற்றுவார்கள்' என்று சொல்வதால், அவர்கள் அதை ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். குழந்தைகளுக்கு ஆபத்து குறைவு என்றும், பள்ளிக்கு அனுப்பாத ஆபத்து, அவர்களை அனுப்புவதால் ஏற்படும் அபாயத்தை விட அதிகம் என்றும் நாங்கள் அவர்களுக்கு சொல்லிக் கொண்டே இருக்கிறோம். அப்படித்தான் நாங்கள் அவர்களுக்கு ஆலோசனை வழங்குகிறோம்.
டாக்டர் லஹாரியா, தடுப்பூசி போடப்பட்டு வருகிறது, தகுதியுள்ள மக்களில் 50%-க்கும் அதிகமானோர், கோவிட் -19 தடுப்பூசியின் குறைந்தபட்சம் ஒரு டோஸ் போட்டுள்ளனர். முழுமையாக தடுப்பூசி போடப்பட்டவர்கள் மிகவும் குறைவு. இந்த தடுப்பூசி எண்ணிக்கைகளை பார்க்கும்போது, பள்ளிகளை மீண்டும் திறக்கும் சூழலில், அடுத்த அலை ஏற்படலாம் என்ற நிலையில், நாம் இன்று எவ்வளவு பாதுகாப்பாக இருக்கிறோம்?
சி.எல் : நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டியது என்னவென்றால், ஆபத்து பூஜ்ஜியம் என்பதல்ல. வைரஸ் நம்மைச் சுற்றி உள்ளது என்பதையும், அது நம்முடன் இருக்கும் என்பதையும் அறிவோம். எனவே, நாம் தேவையான மாற்றங்களைச் செய்ய வேண்டும். ஆனால் நிச்சயமற்ற எதிர்காலத்திற்காக, நிகழ்காலத்தை நாம் மறுக்க முடியாது. உண்மையில் மூன்றாவது அலை இருக்குமா அல்லது அதன் அளவு என்னவாக இருக்கும் என்பது நமக்கு தெரியாது.
புளோரிடா அல்லது வேறு எந்த நாட்டில் இருந்தும் நாம் அதிகம் பார்க்கக்கூடாது. வேறு எந்த நாட்டிற்கும் முன்பாக இந்தியா டெல்டா உருமாறிய வைரஸ் அலையை எதிர்கொண்டது என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். அப்போதிருந்து, இந்தியா தனது மக்களுக்கு தடுப்பூசி போட்டு வருகிறது. எனவே நாம் உருவாக்கிய நோய் எதிர்ப்பு சக்தி, உலகின் மற்ற பகுதிகளில் இருந்து மிகவும் வித்தியாசமானது. மக்கள் முதலில் தடுப்பூசி போடப்பட்டு, பின்னர் டெல்டா உருமாறிய வைரஸ் [நுழைந்தது], இது மிகவும் வித்தியாசமான சூழ்நிலையை எதிர்கொள்கிறது. எனவே, அதைப் பற்றி நாம் கவலைப்படக்கூடாது. நாம் முழுமையான ஆதாரங்களை பார்க்க வேண்டும், ஒரு நாட்டில் இருந்து ஒரு ஆதாரத்தை மட்டுமல்ல, பின்னர் அதை இணைத்துக்கொள்ள முயற்சிக்க வேண்டும்.
சில ஆபத்துகள் இருப்பதை நாங்கள் அறிவோம், வீட்டிலும் பள்ளிகளிலும் சமூகத்திலும் அந்த அபாயத்தைக் குறைக்க தேவையான அனைத்து விஷயங்களையும் நாம் செய்ய வேண்டும். இது ஒரு மாறும் செயல்முறையாக இருக்க வேண்டும். தொற்று எண்ணிக்கை அதிகரித்தால், அனைத்து பள்ளிகளை மூட வேண்டுமா என்பதை, அரசுகள், குடும்ப உறுப்பினர்கள் முடிவு செய்ய வேண்டும்.
சில நேரங்களில் சில புதிய தகவல்களால் நாமும் திசைதிருப்பப்படுகிறோம். உதாரணமாக, ஒரு [கோவிட் -19] தடுப்பூசி, 12 முதல் 17 வயது [குழந்தைகள் மற்றும் வளரிளம் பருவத்தினர்ருக்கு] உரிமம் பெற்றது. ஆனால், உரிமம் பெறுவது என்பது குழந்தைகளுக்கு தடுப்பூசி போட வேண்டும் என்று அர்த்தமல்ல என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். மிதமானது முதல், தீவிர நோய்க்கான ஆபத்து குழந்தைகளில் குறைவாக இருப்பதை நாம் அறிவோம், மேலும் தடுப்பூசிகள் மிதமான முதல் தீவிரமாக நோயைத் தடுக்கின்றன. எனவே, ஏற்கனவே அபாயம் குறைவாக இருக்கும், 12 முதல் 17 வயது வரையிலான குழந்தைகளுக்கு, தடுப்பூசியால் பயம் மேலும் குறைகிறது.
தற்போது என்ன நடக்கிறது என்றால், பல தவறான கருத்துகளும் கட்டுக்கதைகளும் சுற்றி வருகின்றன. இதைச் சமாளிக்க சிறந்த வழி, ஒரு உரையாடலைத் தொடங்குவதாகும். பெற்றோருக்கு உண்மையான அக்கறை இருப்பதை, டாக்டர் சிங்கால் எடுத்துரைத்தார். ஆனால், உரையாடலின் மூலம், சில தவறான கருத்துக்கள் நிவர்த்தி செய்யப்படுவதால் தான், பெற்றோர்கள் சிறந்த முடிவை எடுக்க முடியும்.
பள்ளிகளைத் திறப்பதற்கு ஒரு பெரிய எதிர்ப்பு என்னவென்றால், பல பெற்றோர்கள் பள்ளிகள் திறந்திருந்தால், அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை கட்டாயமாக அனுப்ப வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் இருந்தனர். இப்போது, இது ஒரு தன்னார்வ விருப்ப செயலாக இருக்கும் மற்றும் அது தன்னார்வமாக இருக்க வாய்ப்புள்ளது என்ற தெளிவுடன், எதிர்ப்பு குறைந்தது. ஆனால் இன்னும் சில தவறான கருத்துக்கள் உள்ளன.
மக்கள் தடுப்பூசிகளுக்காக காத்திருக்கிறார்கள். உதாரணமாக, சில மருத்துவர்கள் அடுத்த சில மாதங்களில், [குழந்தைகளுக்கான] தடுப்பூசி கிடைக்கும், பின்னர் குழந்தைகள் பள்ளிக்கு அனுப்பலாம் என்று கூறுகிறார்கள். என் கருத்துப்படி, அது முற்றிலும் தவறு. ஒரு தடுப்பூசி 12 முதல் 17 வயதுடைய [குழந்தைகள் மற்றும் இளம் பருவத்தினருக்கு] போட அனுமதி பெற்றிருந்தாலும், அந்த தடுப்பூசி உற்பத்தியாளர் ஒரு மாதத்திற்கு சுமார் 10 மில்லியன் டோஸ் உற்பத்தித் திறனைக் கொண்டிருப்பார். அந்த எண்ணிக்கையில் பார்த்தால், டிசம்பர் மாதத்திற்குள் அதாவது இந்த வருட இறுதிக்குள் சுமார் 40 முதல் 50 மில்லியன் டோஸ்களை மட்டுமே தயாரிக்க திட்டமிடலாம். இப்போது, இந்தியாவில் சுமார் 145 அல்லது 150 மில்லியன் குழந்தைகள் உள்ளனர். ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் அந்த தடுப்பூசியின் மூன்று ஷாட்கள் தேவைப்படும், அதாவது 450 மில்லியன் ஷாட்கள் தேவைப்படும், வெறும் 50 மில்லியன் ஷாட்களை உற்பத்தி செய்யப்படும் நிலையில், 17 மில்லியன் குழந்தைகளுக்கு மட்டுமே இது போதுமானது. எனவே தடுப்பூசி ஒரு தீர்வு அல்ல. அதற்காக நாம் காத்திருந்தால், மற்றொரு கல்வி ஆண்டு இழக்கப்படும்.
நாம் எவ்வளவு நிதானத்தை எடுக்கத் தயாராக இருக்கிறோம் என்பதை மதிப்பிட்டு, அமைதியான சூழ்நிலையை மதிப்பீடு செய்ய வேண்டும். பள்ளிகளைத் திறப்பது ஒரு மாறும் செயல்முறையாக இருக்க வேண்டும். கோவிட் -19 வழக்குகள் அதிகரித்தால், நிச்சயமாக பள்ளிகளை அரசு மூட வேண்டும். ஆனால் எதுவும் நடக்காது என்ற உத்தரவாதம் இருந்தால் மட்டுமே பள்ளிகள் திறக்கப்படும் என்ற சூழ்நிலையில் நாம் இருக்க முடியாது. அது பெரிய தவறாக இருக்கும்.
டிஎஸ்: நமது மக்கள்தொகையில் 10% மட்டுமே முழுமையாக தடுப்பூசி போடப்பட்டிருப்பதாக கூறினாலும், நமது மக்கள்தொகையில் 70% ஏற்கனவே கோவிட் -19 நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தால், தடுப்பூசியின் ஒரு டோஸ் கூட உண்மையில் இரண்டு டோஸ் போலவே வேலை செய்கிறது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். ஏனென்றால், முன்னர் பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கு, தடுப்பூசி போடப்பட்டால், கோவிட் -19 நோயால் பாதிக்கப்படாத ஒருவருக்கு இரண்டு டோஸுக்கு சமமான நோய் எதிர்ப்பு சக்தி அதிகமாக உள்ளது என்பது எங்களுக்குத் தெரியும். எனவே நமது மக்கள்தொகையில் முழுமையான நோய் எதிர்ப்பு சக்தி, நாம் அனுமானிக்கும் 10% ஐ விட அதிகமாக இருக்கலாம்.
குழந்தைகளின் தடுப்பூசியின் அபாயங்கள் மற்றும் நன்மைகளையும் நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். பெரியவர்களில், தீவிர நோய்களில் இருந்து பாதுகாக்கும் நன்மை காரணமாக, தடுப்பூசி குறித்த ரிஸ்க் எடுக்க நாம் தயாராக இருக்கிறோம். ஆனால் குழந்தைகளுக்கு தடுப்பூசி போடுவது பற்றி பேசும்போது, தடுப்பூசி மிகவும் பாதுகாப்பானது என்பதில் நாம் உறுதியாக இருக்க வேண்டும், ஏனென்றால் அவர்கள் எப்படியாவது லேசாக நோய்வாய்ப்படுவார்கள். எனவே நாம் அவர்களை பாதுகாக்க விரும்பினால், நம்மிடம் மிகவும் பாதுகாப்பான தடுப்பூசி இருக்க வேண்டும்.
டாக்டர் சிங்கால், தங்கள் குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்ப விரும்பும் பெற்றோர்கள், மேற்கொள்ள வேண்டிய முன்னெச்சரிக்கைகள் குறித்து உங்கள் ஆலோசனை என்ன? அவர்களை அடிக்கடி சோதனை செய்ய வேண்டுமா?
டிஎஸ்: முதலில், பெரியவர்கள் தங்களுக்கு தடுப்பூசி போட்டுக் கொள்ள வேண்டும், மேலும் வீட்டில் வேலை செய்யும் மற்றவர்களுக்கும் தடுப்பூசி போடப்படுகிறதா என்பதை அவர்கள் உறுதி செய்ய வேண்டும். இரண்டாவதாக, குழந்தைகளுக்கு கோவிட்- தொடர்பான நடத்தைகளை கற்பிக்கப்பட வேண்டும். குழந்தைக்கு நாள்பட்ட நோய் இருப்பதை பெற்றோர்கள் அடையாளம் கண்டால், அது [தீவிர கோவிட் -19 நோயின்] அதிக ஆபத்தை ஏற்படுத்துகிறது, அந்த குழந்தைகளை பள்ளிக்கு அனுப்பக்கூடாது.
பெற்றோர்களும் மிகவும் விழிப்புடனும் பொறுப்புடனும் இருக்க வேண்டும். சில நேரங்களில், குழந்தை சிறிது சளி, இருமல் மற்றும் சிறிது காய்ச்சலுடன் இருந்தால், குழந்தையை பள்ளிக்கு அனுப்புவது சரி என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ஆனால் இப்போது, கோவிட் -19 முறை, அது சரியாக இருக்காது. குழந்தைக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் இருந்தால், அவர்கள் பள்ளிக்குச் செல்லாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும். மேலும், அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு பள்ளியில் சாப்பிடவோ குடிக்கவோ கூடாது, முகக்கவசம் கழற்றக் கூடாது என்று கற்பிக்க வேண்டும். வட்டம், பள்ளி நேரங்கள் போதுமானதாக இருக்கும், அதனால் குழந்தைகள் அங்கு அதிக நேரம் செலவிட தேவையில்லை மற்றும் முகக்கவசம் கழற்ற தேவையில்லை.
குடும்பத்தில் யாராவது நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தால், அந்த குடும்ப உறுப்பினருக்கு கோவிட் -19 இருக்கிறதா இல்லையா என்பதை உறுதி செய்யாவிட்டால், குழந்தை பள்ளிக்கு அனுப்பக்கூடாது என்பதில் பெற்றோர்கள் கவனமாக இருக்க வேண்டும். இந்த முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகள் அனைத்தும் இருக்க வேண்டும்.
உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.