'வாஷிங்டன் டி.சி, மாட்ரிட் நகரங்களின் ஒரு மில்லியன் இறப்புகளோடு ஒப்பிட்டால் டெல்லியில் மூன்று மடங்கு குறைவு'

மும்பை: உலகின் மொத்த கோவிட்-19 வழக்குகளில் இந்தியாவில் சுமார் 19% இருந்தாலும், அதில் 10% இறப்புகளே உள்ளதாக தரவு காட்டுகிறது. இளம் வயது மக்கள்தொகை, கோவிட்-19 குறித்த அனுபவம் மற்றும் உலகளாவிய அறிவின் பலன், இறப்புகளை குறைவாக வைத்திருக்க இந்தியாவுக்கு உதவியதாக, இந்திய பொது சுகாதார அறக்கட்டளையின் (PHFI) தலைவர் கே.ஸ்ரீநாத் ரெட்டி தெரிவித்தார்.

தற்போது, இந்தியாவில் சுமார் 74 லட்சம் கோவிட் -19 வழக்குகள் உள்ளன, இது 80 லட்சம் வழக்குகளை கொண்டுள்ள அமெரிக்காவிற்கு அடுத்தபடியாக இரண்டாவது இடத்தில் உள்ளது. இந்தியாவில் கிட்டத்தட்ட 65 லட்சம் பேர் கோவிட்டில் இருந்து மீண்டுள்ளனர், அத்துடன் வைரஸ் இதுவரை 1,13,000 பேரைக் கொன்றுள்ளது. அமெரிக்கா, 2,18,000-க்கும் மேற்பட்ட அதிகமான இறப்புகளுடன் அமெரிக்காவில் மிக அதிகமான இறப்பு விகிதம் உள்ளது என்று தரவு காட்டுகிறது. இந்தியாவில் கோவிட்-19 வழக்குகளில் மகாராஷ்டிரா தான் அதிகபட்ச வழக்குகள் மற்றும் இறப்புகளை கொண்டுள்ளது.

இந்தியாவில் கோவிட் -19 வழக்குகளின் தற்போதைய பாதை, நோய்க்கான சிகிச்சை மற்றும் தடுப்பூசிகள், மேற்கத்திய நாடுகளை விட இந்தியா எவ்வாறு இறப்புகளை குறைவாக வைத்திருக்க முடிந்தது என்பது பற்றி அகில இந்திய மருத்துவ அறிவியல் நிறுவனத்தின் இருதயவியல் தலைவராக இருந்த ரெட்டியுடன் இந்தியா ஸ்பெண்ட் நேர்காணல் செய்தது.

திருத்தப்பட்ட பகுதிகள்:

கோவிட் வழக்குகளின் தற்போதைய போக்கை நீங்கள் எவ்வாறு பார்க்கிறீர்கள், அதன் அடிப்படையில் உங்கள் முடிவுகள் என்ன?

முதலாவதாக, கோவிட் வழக்குகளைப் பார்க்கும்போது, ​​சோதனை எண்களின் அதிகரிப்பு இருந்தபோதும், வழக்கு எண்ணிக்கைகள் தற்போது மிகவும் சீராக வந்து கொண்டிருக்கின்றன என்பதில் நாம் மகிழ்ச்சி அடைய வேண்டும். இதன் ஒரு பகுதியாக நாம் பயன்படுத்தும் சோதனைகள் - குறைந்த உணர்திறன் கொண்ட விரைவான ஆன்டிஜென் சோதனைகள்- காரணமாக இருக்கலாம். எனவே தவறான எதிர்மறைகள் இருக்கலாம். இருப்பினும், வழக்குகளின் எண்ணிக்கை வீழ்ச்சியானது ஊக்கமம் தருகிறது.

ஆனால், நம்மிடம் உள்ள சோதனை காரணமாக அதாவது சோதனைகளின் எண்ணிக்கை மற்றும் சோதனைக்கான அளவுகோல்கள் --குறிப்பாக இப்போது தனியார் ஆய்வகங்களில் தேவைக்கேற்ப சோதனை அனுமதிப்பதால்-- உண்மையான வழக்கு எண்கள் உண்மையில் அன்றாட போக்குகளை துல்லியமாக பிரதிபலிக்கின்றனவா என்ற நியாயமான அளவு குழப்பம் ஏற்படலாம். ஒட்டுமொத்தமாக, இது ஊக்கமளிப்பதாகத் தோன்றுகிறது - அதுபற்றி எந்த சந்தேகமும் இல்லை. இதை நான் மீண்டும் மீண்டும் சொல்வேன், இறப்புகளின் எண்ணிக்கையே மிகவும் முக்கியமானது என்று நம்புகிறேன்.

சோதனைகள் பற்றி இன்னும் கொஞ்சம் விவரமாக சொல்லுங்கள். சோதனை எண்ணிக்கைகள் குழப்பமானதாக இருந்தால், அது கோவிட்19 எண்ணிக்கைகளை முற்றிலும் தூக்கி எறிய முடியுமா? உதாரணமாக, செப்டம்பர் உச்சநிலையான 96,000 உடன் ஒப்பிடும்போது, ஒருநாளைக்கு 55,000-60,000 வழக்குகளையே இப்போது காண்கிறோம். இந்த எண்ணிக்கை முற்றிலும் அல்லது ஓரளவு முடக்கப்பட்டிருக்குமா?

எண்ணிக்கைகள் முடக்கப்பட்டுள்ளதாக நான் கூறவில்லை. அவை சரியான திசையில் செல்கின்றன - ஆனால் ஒரு மூடுபனி ஒளியுடன். சாலை நிலைமை எப்படி இருக்கிறது என்பதைச் சரியாகச் சொல்ல, ஒளியானது தெளிவாக இல்லை. நான் சொல்வது என்னவென்றால், வழக்கு எண்ணிக்கையில் சரிவு ஊக்கமளிக்கிறது, ஆனால் உண்மையில் தினசரி வழக்குகளை எந்த வகையான சோதனைகளால் மதிப்பிடப்படுகிறது ,சோதனைகளின் அளவுகோல்கள் மாறுபடுகின்றனவா, ஒரு தொற்றுநோயைக் கண்காணிக்கும் மிகத் துல்லியமான வழியை கண்காணிக்க வேண்டும். ஆனால் அந்த வரம்புகள் இருந்தபோதும், இது நிச்சயம் ஊக்கமளிக்கும் ஒரு போக்கு தான்.

நாம் இதில் எங்கிருக்கிறோம் என்பதைச் சொல்ல மருத்துவமனை அனுமதி போன்ற வேறு எந்த தரவுகளில் இருந்தும் நீங்கள் முக்கோணப்படுத்த முடியுமா?

மருத்துவமனை சேர்க்கைகளுடன் முக்கோணப்படுத்துதல் நிச்சயமாக உதவியாக இருக்கும். மீண்டும், அங்கு அறிகுறிகள் வேறுபடுகின்றன. முன்னதாக, நேர்மறையை சோதித்த அனைவரையும் நாங்கள் மருத்துவமனையில் சேர்த்தோம். இப்போது, ​​பல சந்தர்ப்பங்களில் லேசான அறிகுறி உள்ளவர்களை வீட்டில் தனிமைப்படுத்தி கண்காணித்துக் கொள்ள ஆலோசனை கூறுகிறோம். எனவே, மீண்டும் அது மிகவும் நம்பகமான குறிகாட்டி அல்ல. இருப்பினும், இறப்புகள் சிறந்த குறிகாட்டியாகும், ஏனென்றால் மற்றவர்கள் இவ்வகையான சத்தம்-சமிக்ஞை விகிதத்தைக் கொண்டுள்ளனர். இறப்புகள் கணக்கிடப்பட்டாலும், சத்தம்-சமிக்ஞை விகிதம் ஒப்பீட்டளவில் மிகவும் நிலையானது.

ஆகையால், இறப்புகளின் போக்கைப் பார்க்கும்போது, ​​கடந்த 10 நாட்களில், இறப்புகள் குறைந்து வருவது ஊக்கமளிக்கிறது, நேற்று நாம் 638 இறப்புகளை கண்டோம். இது மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க சரிவு. வழக்குகள் கண்டறியப்பட்டு 10-15 நாட்களுக்குள் இறப்பு நேரிடுகிறது என்பதை நாம் அங்கீகரிக்க வேண்டும். கடந்த 10 நாட்களாக இறப்புகள் படிப்படியாகக் குறைந்து வருவது என்பது, அதற்கு முன்னர் குறைந்தது 20-24 நாட்களில் வழக்குகள் குறைந்து வருகின்றன என்பதாகும், அதாவது கிட்டத்தட்ட ஒரு மாதமாக நாம் கணிசமான முன்னேற்றத்தைக் காண்கிறோம். எனவே வழக்குகள் மற்றும் இறப்புகளை கணக்கில் எடுத்துக் கொண்டால், நிச்சயமாக ஒரு முன்னேற்றத்தையே நான் காண்கிறேன்.

​​வழக்குகள் இன்னும் அதிகரித்து வரும் இங்கிலாந்து, ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவுடன் ஒப்பிடும்போது இங்கு இறப்பு மற்றும் வழக்குகளின் எண்ணிக்கை ஏன் குறைந்து வருகிறது?

ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்காவிலும் இருந்ததை விட இங்கு இறப்புகள் மிகக் குறைவு. நம் விஷயத்தில், தொற்றுநோய் எங்கு தொடங்கியது, கணிசமாக எப்படி முன்னேறியது என்பதை பார்த்தால், உண்மையில் அது பெரிய நகரங்களில் இருந்தது. நமது கிராமப்புற மக்கள்தொகை மிகவும் அதிகம் , அங்கு வைரஸ் பரவுவது மெதுவாக இருந்தது. எனவே மேற்கு நாடுகளின் நகரங்களை இந்தியாவில் உள்ள நகரங்களுடன் ஒப்பிடுவோம். நாம் அவ்வாறு செய்தால், வாஷிங்டன் டி.சி. நகரில் ஒரு மில்லியனுக்கு [இதுவரை] இறப்புகளுடன் ஒப்பிட்டால், டெல்லி மூன்று மடங்கு குறைவாக உள்ளது. அதிக எண்ணிக்கையிலான இறப்புகளைக் கொண்ட மும்பையானது, மாட்ரிட்டை விட ஒரு மில்லியன் மக்களில் மூன்று மடங்கு இறப்பு குறைவு. சென்னை மற்றும் லண்டன் ஒப்பீட்டிலும் இதே நிலைதான்.

ஐரோப்பாவில், இரண்டாவது அலை தொடங்குவதை நீங்கள் காண்கிறீர்கள். எண்ணிக்கை என்னவாக இருக்கும் என்று தெரியாது. நாமும் சாத்தியமான இரண்டாவது அலைக்குள் நம்மை கட்டுப்படுத்த வேண்டும். நமது முதல் அலை முழுமையானது என்று நான் நினைக்கவில்லை, ஏனென்றால் இப்போது வைரஸ் சிறிய நகரங்களுக்குள் நகர்ந்து கொண்டிருப்பதை காண்கிறோம், இது பரவுவதை கட்டுப்படுத்த வேண்டும், இறப்பு விகிதங்கள் குறைந்து கொண்டே இருப்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும். நமக்கு இன்னும் இந்த சவால்கள் உள்ளன, ஆனால் பெரிய நகரங்களுடன் பெரிய நகரங்கள் போன்றவற்றை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால், மேற்கு நாடுகளை விட மிகச்சிறப்பாக நாம் செய்துள்ளோம்.

இது ஏன் நடக்கிறது? நமது சிகிச்சைகள் சிறப்பாக இருப்பதாலா அல்லது மக்கள்தொகையாக நாம் இந்த சிகிச்சைகள் அல்லது வேறு எதையாவது ஏற்றுக்கொள்வதாலோ?

பல காரணிகள் இருப்பதாக நினைக்கிறேன். முதலாவதாக, மேற்கு நாடுகளை விட நாம் இள வயதினரை கொண்டுள்ளோம். எனவே, இணை நோய்களின் அளவும் 60 வயதிற்குட்பட்டவர்களை விட 60 வயதிற்குட்பட்டவர்களுக்கே உள்ளது. மேற்கு நாடுகளைப் போல 60 வயதிற்கு மேற்பட்டவர்கள் நம்மிடம் அதிகம் இருந்தால், இன்னும் கடுமையான நோய் வருவதற்கான வாய்ப்பு இருந்திருக்கும். நமது நடுத்தர வயது மக்களிடையே கூட நீரிழிவு மற்றும் உயர் இரத்த அழுத்தம் போன்ற பிரச்சினைகள் இருந்தாலும், அதிக எடை மற்றும் உடல் பருமன் போன்றவை மேற்கு நாடுகளில் மிகவும் பொதுவானவை. எனவே, நிச்சயமாக வயது நமக்கு ஒரு பாதுகாப்பு காரணியாகும்.

பிப்ரவரி மற்றும் மார்ச் மாதங்களில் உண்மையில் கடும் சிக்கலில் சிக்கத் தொடங்கிய ஐரோப்பாவை விட, தாமதமாக கோவிட் அலை ஏறுமுகத்தில் இருந்ததை நாம் கண்டோம். அதே நேரம், ஊரடங்கு தளர்த்தப்பட்ட பிறகு மே மாதத்தில் நமக்கு பிரச்சனை தொடங்கியது. அந்த நேரத்தில், என்ன செய்வது என்பது பற்றிய - அதாவது தடுப்பு அடிப்படையில் மட்டுமல்ல, சிகிச்சை மற்றும் நிர்வாகத்தின் அடிப்படையில் நம்மிடம் தெளிவு இருந்தது. ஆக்ஸிஜன் உதவியாக இருந்ததை நாம் அறிவோம், வென்டிலேட்டர்கள் உண்மையில் பலருக்கு தேவையில்லை. புரோனிங் - மக்கள் வயிற்றில் தட்டையாக இருக்க வைப்பது - போன்ற பிற [நுட்பங்களை] நாம் அறிவோம், இது ஆக்ஸிஜனேற்றத்தை மேம்படுத்துகிறது. அந்நேரத்தில் இன்னும் பல விஷயங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தன, நாம் சொந்த அனுபவத்தில் இருந்தும் உலகளாவிய அறிவில் இருந்தும் பவற்றை பெற்றோம்.

நான் வித்தியாசமாக கோவிட்டிற்கு சிகிச்சை பதிலடி தருகிறோம் அல்லது சிகிச்சை சிறந்தது என்று எந்த வகையிலும் நீங்கள் புரிந்துகொள்கிறீர்களா? எல்லா இடங்களிலும் ஒரே மருந்துகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றனவா?

மருத்துவமனைகளில் உள்ள பெரிய நகரங்களில் மக்கள் அதை நிர்வகிக்கும் விதத்தில் அடிப்படையில் எங்கள் சொந்த சிகிச்சைகள் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருந்தன என்று நான் நினைக்கிறேன், மேலும் இறப்பு விகிதங்கள் குறைவாகவே உள்ளன, ஏனென்றால் நான் சொன்னது போல், உலகளாவிய அறிவு குவிந்து வருகிறது. சிகிச்சை முறைகளின் அடிப்படையில் [ஒரு] மிகவும் ஆற்றல்மிக்க பதில் நம்மிடம் உள்ளது. எனவே இரண்டுக்கும் நாம் நன்றிக்கடன் செலுத்த வேண்டும். முதலாவதாக, வயது மற்றும் முந்தைய மற்றும் உடனடி சிகிச்சையின் காரணமாக நமது மக்களுக்கு குறைந்த ஆபத்தே நிலவியது. நாம் இன்னும் வழக்குகளை இழந்து கொண்டிருக்கிறோம், ஏனென்றால் நாம் ஆரம்பத்தில் வழக்குகளை கண்டறியவில்லை, ஆயினும்கூட, அந்த வரம்பு இருந்தபோதும், மக்கள் மருத்துவமனைக்கு வரும்போது ஆற்றல்மிக்க சிகிச்சை தொடங்குகிறது, அங்குதான் உயிர்கள் காப்பாற்றப்படுகின்றன.

இந்த எண்ணிக்கைகளை மதிப்பிட முடியுமா? உதாரணமாக, 100 நோயாளிகளில் எக்ஸ் என்ற எண்ணிக்கையினர் தாமதமாக குணமடைவர், ஆனால் அந்த எக்ஸ் எண்ணிக்கை முன்பே குணமடைந்தால், பலரை காப்பாற்ற முடியுமா?

கடந்த சில மாதங்களில், வழக்குகளின் ஆரம்பத்தில் 3-5% என்ற இறப்பு விகிதத்திற்கு இடையில் இருந்தோம், இப்போது அது 1.5% ஆக உள்ளது என்பதை வழக்கு இறப்பு விகிதம் காட்டுகிறது. லேசான வழக்குகள் வீட்டிலேயே சிகிச்சை பெறும்படி கேட்கப்படுவதும், தீவிர வழக்குகள் மருத்துவமனைக்கு கொண்டு செல்லப்படுவதும், சில மருத்துவமனையைத் தேடுவதை விட நகர வேண்டியதைக் காட்டிலும் முன்னதாகவே கவனித்துக் கொள்ளப்படுவதும், சிலவற்றில் நிராகரிக்கப்படுவதும், தாமதத்திற்குப் பிறகு அனுமதிக்கப்படுவதும் என்று நிலைமை மாறியுள்ளது . எனவே நமது அமைப்புகள் மிகவும் சிறப்பாக தயாரிக்கப்பட்டுள்ளன என்று நான் நினைக்கிறேன். நான் அந்த ஒரு பகுதியை வைக்க முடியாது. முன்கூட்டியே கண்டறிதல் மற்றும் முன்கூட்டியே சேர்க்கை ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் இப்போது மிகச் சிறந்த அமைப்பு இயங்குகிறது என்பது வெளிப்படை.

நாங்கள் தொடர்ந்து தளர்வுகளை அளிக்கிறோம். திரையரங்குகள் திறப்படுகின்றன, பள்ளிகள் இன்னும் திறக்கப்படவில்லை. ஆனால் அவை நடக்கும் என்று தெரிகிறது, மகாராஷ்டிராவில் கோயில்களை திறக்குமாறு நெருக்கடி உள்ளது, வேறு இடங்களிலும் இதேபோன்ற அழுத்தம் இருக்கலாம். விஷயங்கள் எவ்வாறு முன்னோக்கி செல்கின்றன?

எதையும் நாம் அலட்சியமாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாது என்று நான் நினைக்கவில்லை. நாம் இப்போது ஓரளவு கோவிட் எண்ணிக்கை கட்டுப்பாட்டைப் பெற முடிந்தது நமது அதிர்ஷ்டம், மேலும் வைரஸ் இப்போது புதிய பிராந்தியங்களுக்குள் நுழைந்ததால், அது தொடரும் என்று நம்புகிறேன். இது சிறிய நகரங்கள், கிராமங்களுக்குள் நுழைகிறது, எனவே போரில் வெற்றி பெற்றதாக நாம் கூற முடியாது. அதில் இருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளோம். எண்ணிக்கை குறையத் தொடங்கியுள்ள நகரங்கள் மற்றும் மாவட்டங்களில், நமது கவனக்குறைவால் இரண்டாவது அலை ஏற்படவில்லை என்பதையும் உறுதிப்படுத்த வேண்டும். ஐரோப்பாவிலும், இங்கிலாந்திலும், அமெரிக்காவிலும், ஸ்பெயின், பிரான்சிலும் கூட நாம் கண்டிருக்கிறோம், அங்கு மிகக் கடுமையான கட்டுப்பாடு மற்றும் கணிசமான அளவு வெற்றிக்கு பிறகு, திடீரென்று ஒரு தளர்வு காற்று ஏற்பட்டது (நாம் குளிர்காலத்திற்குள் நுழைவதற்கு முன்பு, கோடைகாலத்தை கொண்டாட வேண்டும்) மற்றும் வைரஸ் இப்போது எவ்வாறு வேகமாக பரவியது என்பதைப் பார்த்தோம். அவை இரண்டாவது ஊரடங்கிற்கு செல்கின்றன.

நமது மக்கள்தொகையில் தொற்றுநோய்களின் போக்குகளை மிகச் சிறப்பாக புரிந்துகொள்ளும் வரை, அடுத்த ஏப்ரல் அல்லது மே வரை குறைந்தபட்சம் நாங்கள் விழிப்புணர்வைத் தொடர வேண்டும் என்பதை உறுதிப்படுத்த வேண்டும். இந்தியாவின் பெரிய பகுதிகள் இவ்வளவு கடுமையான குளிர்காலத்தை அனுபவிக்கத் தொடங்கவில்லை. ஆனால் இந்தியாவின் வேறுசில பகுதிகளில் கடுமையான குளிர்காலம் இருக்கும். வானிலை குளிர்ச்சியாக மாறும் போது வைரஸ் எவ்வாறு செயல்படும், மீண்டும் வைரஸ் எழுச்சி ஏற்படுமா என்பது நமக்கு தெரியாது. பண்டிகை காலம் வரும்போது, ​​சூப்பர்ஸ்ப்ரெடர் என்ற வெகுவிரைவாக பரவும் நிகழ்வுகளின் ஆபத்து எப்போதும் இருக்கும். நமக்கு தெரியும் -- இது ஐரோப்பாவாக இருந்தாலும் சரி, வேறு இடத்திலோ அல்லது இந்தியாவில் இருந்தாலும் சரி, இப்போது நம்மிடம் சான்றுகள் உள்ளன -- இது மிக ஆபத்தான நிகழ்வுகள் தான். நம்மிடம் பெரியளவிலான கூட்டம் கூடும் தருணங்களில் -- மத அல்லது சமூக காரணங்களுக்காக இருந்தாலும், அரசியல் பேரணிகளாக இருந்தாலும்-- எப்படியும் இந்தப் பிரச்சினையை நாம் சந்திக்கப் போகிறோம். பண்டிகை காலங்களில் விழிப்புணர்வை பராமரிக்க வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். நாம் மிகுந்த கட்டுப்பாட்டை வெளிப்படுத்த வேண்டும், அவற்றை வீட்டில் மகிழ்ச்சியுடன் கொண்டாட முடியும், பொது இடங்களில் கூட்டமாக இருக்க வேண்டியதில்லை.

இந்த நேரத்தில், சிறிய நகரங்கள் மற்றும் கிராமங்களில் கிடைக்கும் சிகிச்சை வசதிகளை நம்மால் நிர்வகிக்க முடியுமா என்பதை நீங்கள் புரிந்து கொண்டீர்களா? சிகிச்சைக்காக நிறைய பேர் நகரங்களுக்கு வருகிறார்கள், ஆனால் அது எப்போதுமே பல நோய்களால் தான்.

அது ஒரு சவால். ஆனால் மக்கள் நகரங்களுக்கு வரும்போது மற்ற அவசரநிலைகளில் இருந்து உண்மையில் வேறுபடுத்துகின்ற விஷயம் என்னவென்றால், பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில் மிக அதிநவீன மேலாண்மை தேவையில்லை. லேசான வழக்குகளை உண்மையில் வீட்டில் நிர்வகிக்க முடியும். அவர்களின் ஆக்ஸிஜனை துடிப்பு ஆக்சிமீட்டருடன் கண்காணிக்கும் வரை, வெப்பநிலை ஒரு தெர்மோமீட்டருடன் கண்காணிக்கப்படுகிறது, மேலும் மூச்சுத் திணறல் உணர்வு இருந்தால், அது மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்படுவதற்கான அறிகுறியாகும். மருத்துவமனையில் கூட, பெரும்பான்மையான நோயாளிகளுக்கு ஆக்ஸிஜன் தேவைப்பட்டால், அவர்கள் மிகவும் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தால் மட்டுமே மேம்படுவார்கள் என்பதை நாங்கள் அறிவோம்.

முதலாவதாக, வயிற்றை தரையுடன் தொடும்படி குப்புறப்படுத்துக் கொள்ளுதல், ஆக்ஸிஜனேற்றத்தை மேம்படுத்துகிறது. அதிக ஓட்டம் கொண்ட ஆக்ஸிஜனை தொடர்ந்து நிர்வகிக்க இது உதவுகிறது. எனவே பெரிய நகர மருத்துவமனைகளில் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ள பெரும்பாலான நோயாளிகளுக்கு தீவிர சிகிச்சை பிரிவுகள் தேவையில்லை. ஆக்ஸிஜன் விநியோகத்தில் நமக்கு சவால்கள் இருப்பதை நான் அறிவேன். அது கடக்கப்பட வேண்டிய ஒன்று. நமது மாவட்ட மருத்துவமனைகளையும் சிறிய மருத்துவமனைகளையும் கூட நாம் சிறப்பாக தயார்ப்படுத்தவும் ஆரம்ப சுகாதாரக் குழுக்களை மிகச் சிறப்பாகப் பயன்படுத்தவும் முடிந்தால், எல்லோரையும் ஒரு பெரிய நகர மருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் செல்ல வேண்டிய அவசியமில்லை.

நமது சிகிச்சை நெறிமுறைகளை நீங்கள் எவ்வாறு பார்க்கிறீர்கள்? சிக்கல்களைத் தணிக்க உதவும் வேறு எந்த வார்த்தையும் இல்லாத நிலையில் - வேறு எந்த கண்டுபிடிப்புகளையும் நீங்கள் காண்கிறீர்களா?

முதலாவதாக, ஒரு புதிய வைரஸ் என்பதால், சிகிச்சைக்கான ஆதாரங்களை உருவாக்க பரிசோதனைகளை முடிக்க வேண்டும். தீவிர சிகிச்சை தேவைப்படும் மிகவும் நோய்வாய்ப்பட்ட நோயாளிகளுக்கு, ஸ்டெராய்டுகள் மிகவும் உதவியாக இருக்கும் என்பதற்கான தெளிவான சோதனை ஆதாரங்கள் நம்மிடம் இருந்தாலும், நாம் இன்னும் பதில்களைத் தேடுகிறோம். லேசான நிகழ்வுகளில் கொடுக்கப்படக்கூடாது, ஆனால் மிதமான மற்றும் கடுமையான நிகழ்வுகளில், குறிப்பாக ஆக்ஸிஜன் மற்றும் வெண்டிலேட்டர் தேவை இருப்பவர்களில் இது மிகவும் உதவியாக இருக்கும். ஆனால் அதையும் மீறி, உயிர் காக்கும் மருந்துக்கான தெளிவான ஆதாரங்கள் நம்மிடம் இல்லை. நாம் பல்வேறு மருந்துகளை பார்க்கிறோம், அவற்றில் சில சிகிச்சையின் காலத்தை குறைத்திருக்கலாம், ஆனால் உயிரைக் காப்பாற்றுவதில் எந்த விளைவையும் ஏற்படுத்தாது. அந்த மருந்துகளில் சிலவற்றிலும் பிற சோதனை முடிவுகள் விரைவில் எதிர்பார்க்கப்படுகின்றன.

நாங்கள் இப்போது புதிய மருந்துகளை மட்டுமல்ல, மோனோக்ளோனல் ஆன்டிபாடிகளையும் பார்க்கிறோம், அவை நம் உடல் உற்பத்தி செய்யும் எந்தவொரு நோய் எதிர்ப்பு சக்தியையும் அதிகரிக்க உதவக்கூடும், வைரஸை விரைவாக சமாளிக்க அதற்கு துணை நிரப்பியாக செயல்படும். இப்போது இந்த மோனோக்ளோனல் ஆன்டிபாடிகள் சிகிச்சையின் ஒரு பகுதியாக அல்லது தடுப்பின் ஒரு பகுதியாக, உண்மையான தொற்று பரவும் முன்பே அறிகுறி வெளிப்பட்டவுடன் பயன்படுத்தப்படலாம். ஆனால் மீண்டும் அதற்கு பரிசோதனைச்சான்றுகள் தேவை. சோதனைகள் தொடங்கியுள்ளன, ஆனால் இந்தியா உட்பட பல இடங்களில் கருணை அடிப்படையில் மக்களுக்கு இவை வழங்கப்படுகின்றன. [அமெரிக்க அதிபர்] டிரம்ப் அதைப் பெற்றுள்ளார். ஆனால் உண்மையான சோதனை சான்றுகள் கிடைக்கவில்லை.

நம்மிடம் உள்ள சில மருந்துகளுக்கு பின்னால் சில சான்றுகள் உள்ளன, சில மருந்துகளுக்கு பின்னால் சில பகுத்தறிவுகள் உள்ளன, ஆனால் சான்றுகளுக்காக இன்னும் காத்திருக்கின்றன. அடுத்த சில மாதங்களில், நமக்கு அதிக தெளிவு கிடைக்கும்.

இந்தியாவில் தடுப்பூசி கிடைக்கப்பதற்கான கால வரையறை என்ன, அது எப்படி உருவாகி வருவதை நீங்கள் பார்க்கிறீர்கள்?

நம்மிடம் பலர் தடுப்பூசிகள் உருவாக்கி வருவதாக நினைக்கிறேன், அவற்றில் பெரும்பாலானவை முறையாக நிர்வகிக்கப்பட்டால், உடலில் நுழையும் தொற்றுநோயைத் தடுக்க முடியாவிட்டாலும் கடுமையான நோய்த்தொற்றின் அபாயத்தைக் குறைக்கும். அதற்காக, உங்களுக்கு ஸ்டெர்லைசிங் தடுப்பூசி என்று அழைக்கப்படும் வேறு வகையான தடுப்பூசி தேவைப்படுகிறது, இது ஒரு சளி தடுப்பூசி, வைரஸை மூக்கில் கூட நுழைய அனுமதிக்காது. மேம்பாட்டில் உள்ளவை, இன்னும் மருத்துவப்பரிசோதனைகளில் நுழைய வேண்டும்.

மருத்துவப் பரிசோதனைகளில் நுழைந்தவை, தொற்றுநோய்க்குப் பிறகு, அது கடுமையான நோயாக வளராமல் பாதுகாக்க வாய்ப்புள்ளது. அவற்றில் சிலவற்றுக்கு 3ம் கட்ட பரிசோதனைகள் ஆண்டின் இறுதியில் நிறைவடைகின்றன. தடுப்பூசிகளில் குறைந்தது சில மேம்பட்ட சோதனைகளில் உள்ளன. மற்றவை இன்னும் கட்டம் 1 மற்றும் கட்டம் 2 இல் உள்ளன. இந்த ஆண்டின் இறுதிக்குள் தடுப்பூசிகளில் சில தெளிவான முடிவுகளை நாம் காணலாம். ஆனால் ஒழுங்குமுறை ஆய்வு மற்றும் ஒப்புதல்கள் நிறைவடையும்போது, ஒரு தடுப்பூசி வைத்திருக்கக்கூடிய காலம், ஆண்டின் முதல் காலாண்டாக இருக்கும், ஆனால் இது பாதுகாப்பானது, செயல்திறன் மிக்கது மற்றும் நியாயமானதாக இருக்கிறது என்பதற்கான ஆதாரத்தை நாம் இன்னும் முழுமையாக வைத்திருக்க வேண்டும். குறைந்தது சில மாதங்களுக்கு பாதுகாப்பின் காலத்திற்கான நோயெதிர்ப்பு சான்றுகள் தேவை. இது ஒரு வெளிப்படையான பாதுகாப்பாக இருக்க முடியாது எனில், பின்னர் அதனால் பயனில்லை. பரிசோதனைகள் தரும் ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் இவை அனைத்தையும் கடுமையாக ஆய்வு செய்ய வேண்டும். எங்களுக்கு கணிசமான நம்பிக்கை உள்ளது, ஆனால் எதையும் பொருட்படுத்தக்கூடாது. எனவே நாம் முகக்கவசத்தையும், சமூக இடைவெளியையும் கடைபிடிக்க வேண்டும், கூட்டத்தைத் தவிர்க்க வேண்டும்.

^ அடுத்த ஆண்டு மார்ச்-ஏப்ரல் வரை நாம் விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும் என்று நீங்கள் சொன்னீர்கள். முழு வளைவையும் நாம் சரிசெய்வது என்பது முழுமையாக வெளியேற்றுவதா அல்லது கீழே இறப்பதா? அல்லது இன்று நாம் இருக்கும் இடத்திலிருந்தே, விஷயங்கள் தீர்க்கப்படக்கூடிய ஆரம்பம் இது என்று தோன்றுகிறதா?

தடுப்பூசி வருவதால் அல்லது பரிணாம உயிரியலின் காரணமாக வீரியம் குறைந்த வைரஸாக மாறினாலும், அது அநேகமாக அந்த நேரத்தை எடுத்துக் கொள்ளப் போகிறது. ஆனால் மார்ச்-ஏப்ரல் என்று நான் சொன்னதற்குக் காரணம், இந்தியாவின் பெரும்பாலான பகுதிகளில் குளிர்காலம் எப்போது முடிவடையும் என்பதும், குளிர்காலம் என்ன கொண்டு வரப்போகிறது என்பதும் நமக்கு தெரியவில்லை. எனவே குளிர்காலம் முடிவடைந்து நம்பிக்கையின் வசந்த காலம் வரும் வரை, நாம் வைரஸை வென்றோம் என்று உறுதியாகச் சொல்ல முடியாது. வைரஸை வெல்வது என்பது வைரஸை முற்றிலும் அகற்றிவிட்டதாக அர்த்தமல்ல. அச்சுறுத்தல் தொடர்ந்து இருக்கும். அதன்பிறகு நியாயமான அளவு பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளை நாம் கடைப்பிடிக்க வேண்டும், ஆனால் மார்ச்-ஏப்ரல் மாதத்திற்குள், அதைத் திரும்பப் பெற நம்மிடம் உள்ள கருவிகள் என்ன என்பது குறித்து நாம் தெளிவாக இருப்போம்.

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளை respond@indiaspend.org. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கணம் கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.