‘ஒரு மனநல நெருக்கடி வாட்டி வதைக்கிறது’

மும்பை: இந்தியாவில் நம்மில் பெரும்பாலோர் 50 நாட்களுக்கு மேலாக ஊரடங்கில் முடக்கப்பட்டு இருக்கிறோம். தளர்வுகள் இருந்தாலும், அது பல கட்டங்களாக இருக்கும். இந்த புதிய உலகத்திற்கு நாம் ஒரு மக்களாகவோ அல்லது தனிநபராகவோ எப்படி இருக்கிறோம்? இப்போது நமது வீட்டில் என்ன நடக்கிறது, நாம் வீட்டில் அமர்ந்து நமது குடும்பத்தினருடன் செலவிடுகிறோமா? மீண்டும் நாம் உண்மையான உலகத்திற்கு வெளிவரும் போது, தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக்கூடிய கவலைகள் அல்லது சிக்கல்கள் உள்ளனவா?

மன ஆரோக்கியம் குறித்த பிரச்சினை எல்லா நேரங்களிலும் முக்கியமானது, ஆனால் பொதுவாக அது உரிய, தகுதியான கவனத்தைப் பெறாது; இது ஒரு சந்தர்ப்பமாக இருக்கலாம், இதன் மீது நாம் கவனம் செலுத்துவதற்கும், ஒப்புக்கொள்வதற்கும், விவாதிப்பதற்கும், தீர்வுகளை காண்பதற்கும் முக்கியமானது.

இதுதொடர்பாக நாம் இன்று, ஹார்வர்ட் டி.எச்..சான் ஸ்கூல் ஆப் பப்ளிக் ஹெல்த் நிறுவனத்தின் உலகளாவிய மனநல சுகாதாரப்பிரிவு பேராசிரியரும், முன்பு உலக சுகாதார அமைப்பில் (WHO) மனநலப் பிரிவில் இயக்குநராக இருந்தவருமான சேகர் சக்சேனா; இங்கிலாந்தில் மனநல மருத்துவத்தில் சிறப்புப் பயிற்சி பெற்றவரும், ராயல் காலேஜ் ஆப் சைக்கியாட்ரி மற்றும் ஐரோப்பிய மனநல வாரியத்தின் ஒரு பகுதியாக தேசிய சுகாதார சேவைகளில் 13 ஆண்டுகள் செலவிட்டவரும், லண்டன் பிசினஸ் ஸ்கூலில் எம்பிஏ படித்தவருமான அமித் மாலிக்; மற்றும் இந்தியாவின் முதல் சர்வதேச கலை கண்காட்சியை நிறுவி, அதை எம்.சி.எச். பாசலுக்கு விற்றவரும், பொது சுகாதார உலகில் தீவிரமாகவும் ஆர்வமாகவும் ஈடுபட்டுள்ளவரும், டிஜிட்டல் மனநல தளமான இன்னர்ஹோரின் இணை நிறுவனருமான நேஹா கிருபால் ஆகியோருடன் உரையாட இருக்கிறோம்.

திருத்தப்பட்ட பகுதிகள்:

நாம் முடக்கத்தில் இருந்து விடுபட்டு உண்மையான உலகத்திற்கு திரும்பும்போது, பல விஷயங்கள் மாறியிருக்கும், இப்போது மாறிக்கொண்டே இருக்கும். அவை என்ன? நாம் அறிந்திருக்க வேண்டிய, ஒப்புக் கொள்ள வேண்டிய, பின்னர் தீர்வுகளைத் தேட வேண்டிய மனநல சவால்கள் எவை?

சேகர் சக்சேனா: பொதுவாக, நான்கு பேரில் ஒருவர் வாழ்நாள் முழுவதும் ஒரு விதத்தில் மனநலத்தால் பாதிக்கப்படுகிறார். இக்லங்களில், மனநல பிரச்சினைகள் மற்றும் கோளாறுகளின் பாதிப்பு குறிப்பிடத்தக்க அளவில் அதிகரிக்கிறது. நம்மில் பலருக்கு மனநலப் பிரச்சினைகள் ஏற்படக்கூடும், சிலருக்கு கோளாறுகள் ஏற்படும் வாய்ப்பு அதிகம் என்பதை சர்வதேச ஆய்வுகள் மற்றும் இந்தியாவில் இருந்து கிடைக்கும் புள்ளி விவரங்களால் நமக்குத் தெரிகிறது. நமது குடும்பத்தினரும், சக ஊழியர்களும் இதுபோன்ற நேரங்களில் மன ஆரோக்கியத்தில் சிறப்பு கவனம் செலுத்த வேண்டும். ஊரடங்கை தளர்த்தும் போது, ​​நாம் நிகழ்வுகளை வெளிப்படுத்தக்கூடாது என்பதை குறிப்பாக நாம் அறிந்திருக்க வேண்டும். அதாவது சில விஷயங்களைச் செய்ய, நாம் நீண்ட காலமாக காத்திருக்கிறோம். திடீரென்று ஊரடங்கை தளர்த்தும் போது, நாம் அதை வெளியே சென்று செய்கிறோம், அப்போது அனைத்து முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளையும் புறக்கணித்து விடுகிறோம். எனவே, முதல் விஷயம் பாதுகாப்பு. அறிவுறுத்தப்பட்ட ஆனால் கண்டிப்பு காட்டாத உத்தரவுகளை, பொது சுகாதாரத்திற்கான நியாயமான முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளை நாம் பின்பற்றுகிறோமா? எனவே ஊரடங்கு நீக்கப்பட்டாலும், நல்ல ஆலோசனையின் அடிப்படையில் கவனம் செலுத்துவது, நம்மை நாமே நன்றாக கவனித்துக் கொள்கிறோமா?

இரண்டாவது: நம் மன ஆரோக்கியத்தை மிகச்சிறந்த முறையில் கவனிக்க முடியுமா? இந்த அனைத்து கட்டுப்பாடுகளின் தாக்கத்தோடு, நாம் என்ன நடவடிக்கைகள் எடுத்துள்ளோம், என்ன நடவடிக்கைகள் மேலும் தேவைப்படுகின்றன. மனநல பிரச்சினைகள் இருக்கக்கூடும் என்பதை நாம் எப்போதும் மறுப்பதால் நம்மில் பலருக்குத் தேவையான உதவியை நாடுகிறோம். நாம் அதை செய்வதை நிறுத்திவிட்டு, நம் அனைவருக்கும் தேவையான உதவியை நாட வேண்டும். இந்நேரங்களில், நம் அனைவருக்கும் அந்த வகையான விஷயம் தேவை.

தனிமை மற்றும் தனிமைப்படுத்துதல் என்பது, இக்காலகட்டத்தில் உள்ளார்ந்தவை; ஆனால் அது மனச்சோர்வாக மாறக்கூடும், அதற்கு உதவி தேவையா? நம்மை பற்றி, நம் குடும்பத்தில் உள்ளவர்கள் மீதான அடுத்த நடவடிக்கைகள் என்னவாக இருக்க வேண்டும் என்பதை நாம் எப்படி அறிவது?

அமித் மாலிக்: எங்கள் குழு மற்றும் சிகிச்சையாளர்கள் எப்போதும் மக்களைக் கவனிக்கும்படி கேட்பது எளிதான விஷயம், செயல்பாட்டில் ஏதேனும் மாற்றம் இருந்தால் தவிர. உங்கள் அடிப்படை செயல்பாட்டு நிலை என்ன - இது உங்கள் குடும்பத்தினருடனான உங்களது தொடர்பு, வேலை அல்லது வீட்டு வேலைகள் அல்லது தொழில்முறை வேலைகளைச் செய்வதற்கான உங்கள் திறமையா? சில நாட்கள் அல்லது வாரங்களுக்கு, அது தொடர்ந்து மாறிவிட்டதா? இப்போது அந்த செயல்பாடு மாறிவிட்டால், நீங்கள் மற்ற விஷயங்களைப் பார்க்கத் தொடங்க வேண்டும். நீங்கள் மிகவும் எரிச்சலடைகிறீர்களா, குடும்ப உறுப்பினர்களுடனான உங்கள் தொடர்பு எப்படி இருக்கிறது, உங்கள் தூக்கம் மற்றும் பசியின்மை எப்படி இருக்கிறது? இவை பாதிக்கப்பட்டிருந்தால், இப்போதே எனக்கு உண்மையில் கூடுதல் உதவி தேவையா? என்று நீங்கள் சிந்திக்கத் தொடங்க வேண்டும். முதல் குறிகாட்டியாக உங்கள் அடிப்படையுடன் ஒப்பிடும்போது உங்கள் செயல்பாட்டு மட்டத்தில் நான் கவனம் செலுத்துவேன்.

ஊரடங்கிற்கு பிறகு என்ன மாறியுள்ளது?

நேஹா கிருபால்: கோவிட்ல் தொற்றுக்கு முன்பு, பெரிய அளவில் தேவையில்லாதற்கெல்லாம் ஒரு தேவை மற்றும் மிகக் குறைவான தளங்கள் மற்றும் சேவைகள் இருந்தன. இந்தியாவில் மிகக் குறைவான வல்லுநர்கள் உள்ளனர், எனவே டிஜிட்டல் சிகிச்சைகள் மற்றும் தொலைநிலை அணுகல் முயற்சிப்பது மற்றும் அதிக செயல்திறனைச் சேர்ப்பது மற்றும் அதிக மக்களைச் சென்றடைவது மிகவும் முக்கியம். ஆனால் இது அவர்களின் வாழ்க்கைப் பாதையில் முன்னதாக அவர்களைச் சென்றடைய வேண்டும். எனவே, கோவிட் தொற்றுக்கு பிறகு, இப்போது நாம் அதிக நிதி கவலை, உடல்நல கவலை, பராமரிப்பாளர் கவலை, தற்போதுள்ள நிலைமைகளை மறுபரிசீலனை செய்யும் நபர்கள், மக்களின் புலம்பல்கள், நிறைய வருத்தங்கள், உறவுகளுக்கு இடையே மோதல்கள், உள்நாட்டு துஷ்பிரயோகம் ஆகியவற்றைக் காண்கிறோம். அதாவது, இந்த தொற்றுநோயில் இருந்து ஏற்படும் இன்னொரு பெரிய எழுச்சி என்னவாக இருக்கும் என்பதற்கான ஆரம்பம் இதுதான். எனவே, இந்தியா உண்மையிலேயே முன்னேற வேண்டும், மனநல சுகாதாரத்திற்கு உடனடியாக முயற்சி செய்ய வேண்டும், உடனடி மட்டுமல்ல, இடைக்கால மற்றும் நீண்ட கால அடிப்படையில் செய்ய வேண்டும்.

அரசுகள், நிறுவனங்கள் மற்றும் முதலாளிகள், அத்துடன் ஊழியர்கள் அல்லது தனிநபர்கள், பணிபுரிந்தவர்கள் என மூன்று பிரிவினர் உள்ளனர். இந்த மூன்று பிரிவினரும் தாங்கள் கடைசியாக தங்களது பணியாளர்கள் அல்லது பணியிடங்களுக்கு வரும் மக்களுக்காக என்னவகையான சிறப்பு ஏற்பாடுகளை செய்ய வேண்டும்?

சேகர் சக்சேனா: நாம் அனைவரும் சுறுசுறுப்பாக இருக்க வேண்டும்; மன ஆரோக்கியத்தில் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும். ஏற்கனவே இருக்கும் மனநல சுகாதார பிரச்சினைகளுக்கு மிகவும் தயாராக இருக்க வேண்டும். தாக்கத்தை ஏற்படுத்தப் போகிறோம். அரசு தரப்பில் இருந்து, மன ஆரோக்கியத்திற்கான முதலீடு மிக மோசமாக உள்ளது. உலக சுகாதார அமைப்பின் ஊழியராக, எல்லா நாடுகளில் இருந்தும் நான் சுகாதார அமைப்பின் ஒரு பகுதியாக அவர்கள் வைத்திருக்கும் மன ஆரோக்கியத்தின் தயார்நிலை பற்றிய தகவல்களை சேகரித்தேன். அதன் அடிப்படையில் பார்த்தால் நிதி முதலீடு மற்றும் பயிற்சி பெற்ற பணியாளர்களைப் பொறுத்தவரை இந்தியா மிக மோசமாக உள்ளது. மனநல சுகாதாரத்தை வழங்குவட்து அரசின் வழிமுறைகளில் ஒரு பகுதி. நம்மிடம் மனநலக் கொள்கை உள்ளது, மனநலச் சட்டம் உள்ளது, அவை உண்மையில் மிகவும் முற்போக்கானவை, நல்லவை. ஆனால் அதைச் செயல்படுத்துவதில் தான் சிக்கல் உள்ளது. எனவே, அரசு (அது மாநில அரசாக இருந்தாலும், மத்திய அரசாக இருந்தாலும், அல்லது மாவட்ட மற்றும் நகராட்சி அளவில் இருந்தாலும் சரி) நம் பணத்தை வைப்பதன் மூலமும், அதிகமான மக்களுக்கு பயிற்சியளிப்பதன் மூலமும் மனநலத்தில் நாம் உண்மையில் முதலீடு செய்ய வேண்டும், அதுதான் தேவையும் கூட.

நிறுவனங்கள் மற்றும் வணிகர்கள் மற்றும் முதலாளிகள், தங்கள் ஊழியர்கள் எதிர்கொள்ளும் மனநல துயரங்களை பற்றி அதிகம் உணர வேண்டும். முந்தைய காலங்களை விடவும், ஆதரவான சூழலை உருவாக்க வேண்டும். ஊதியம் வழங்குதல், சில முன்னேற்றங்கள் போன்ற நடைமுறை உதவியுடன் ஆதரவு தேவை. மக்கள் நிறைய சிக்கல்களை எதிர்கொள்கிறார்கள் மற்றும் முதலாளிகள் மிகவும் எண்ணங்கள் இருக்கக்கூடும் - சில நல்ல எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன - ஆனால் இன்னும் பல ஊழியர்கள் எவ்வாறு சிறப்பாக செயல்பட முடியும் என்பதையும், அவர்களின் மனநலத் தேவைகளை ஒரு சிறந்த வழியில் பார்ப்பதையும் பற்றி மேலும் உணரக்கூடியதாக இருக்கலாம். சிவில் சமூகம் என்ற வகையில், இந்நேரத்தில் தேவைப்படும் மற்றவர்களுக்கு நாம் உதவி வழங்க வேண்டும், ஏனென்றால் ஏழை மக்கள் மற்றும் புலம்பெயர்ந்தோர் உட்பட பல பாதிக்கப்படக்கூடிய குழுக்கள் உள்ளன, அவர்களுக்கு உதவி தேவை, அவர்களுக்கு வளங்கள் இல்லாததால் அவர்களால் உதவ முடியாது. அந்த மாதிரியான விஷயங்களை உடனடியாக வழங்குவதற்கும் அதனுடன் தொடரவும் சிவில் சமூகத்திற்கு பொறுப்பு உள்ளது, ஏனெனில் இது வாரங்கள் அல்ல, இது மாதங்கள் மற்றும் வருடங்கள் வரை நீடிக்கும். எனவே, அந்த வகையான நிலையான உதவியை வழங்க நாம் நம்மை நாமே தயார் செய்ய வேண்டும்.

தடுப்பூசிகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு நீண்ட கால தீர்வுகள் வெளிவருவதற்கு இது வாரங்கள், மாதங்கள் அல்லது ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இருக்கும். இதற்கிடையே, நம் வாழ்க்கை மாறியிருக்கும். உதாரணமாக, வீட்டில் இருந்து பணிபுரிவது, நம் வாழ்வின் ஒரு பகுதியாக மாறப்போகின்றன. நிறுவனங்கள் மதிப்பிடும் முறை மாற வேண்டியிருக்கலாம், ஒருவேளை நாம், நிறுவனங்களுடன் தொடர்பு கொள்ளும் விதமும், அதில் இருந்து நம்முடைய எதிர்பார்ப்புகளும் மாற வேண்டும். இவை அனைத்தும் பேசும் விதத்தில், நமது நல்லறிவுடன் செய்யப்பட வேண்டும். முன்னோக்கி உள்ள வழியை நீங்கள் எவ்வாறு ஆதரிக்கிறீர்கள்?

அமித் மாலிக்: நான் முதலில் சொல்வது: தடுப்பூசி வெளிவருவதற்கு பல வருடங்களுக்கு முன்பே ‘இல்லை’ என்று நம்புகிறேன். மனநல மருத்துவரின் வேலையின் ஒரு பகுதி நம்பிக்கையையும் நம்பிக்கையையும் அளிப்பதாகும், மேலும் அதைவிட மிக விரைவில் இது இருக்கும் என்று எண்ணத்துடனும், நம்பிக்கையுடனும் நான் இருக்கிறேன்.

ஆனால் முதலில் உங்களது கேள்வி, இப்போது புதிய இயல்பு நிலை என்பது சரியா? என்பது. எனவே, மாற்றத்தை ஏற்றுக்கொள்வதும் மாற்றத்துடன் வாழ்வதும் புதிய வழக்கத்தை வளர்ப்பதும் முக்கியம்.வழக்கமான பணிகள் நமக்கு கட்டமைப்பு மற்றும் கட்டுப்பாட்டை அளிக்கிறது, உண்மையில் மாற்றங்களுக்கு உதவுகிறது.

ஊரடங்கு நிறைவுக்கு பிறகு எதிர்நோக்குவதற்கும், உற்சாகத்தைத் தூண்டுவதற்கும் மக்கள் விஷயங்களைக் கண்டுபிடிப்பது முக்கியம். ஆனால் அதே நேரத்தில், சேகர் சொன்னது போல, ஊரடங்கு நீக்கப்பட்டவுடன் சுகாதார நடைமுறைகள் மற்றும் பாதுகாப்பு தரங்களை இன்னும் பராமரிக்கவும் செய்யாமல் - வெளிவிடுவது ஒரு சமூகம் மற்றும் சமுதாயத்திற்கு ஆபத்தானது. மக்கள் திடீரென்று நிறைய விஷயங்களை செய்கிறார்கள்; அவர்கள் வழிகாட்டுதல்களைப் பின்பற்றாதது மிக ஆபத்தான விஷயம்.

மற்ற விஷயம் ஒரு நெகிழ்வான மனநிலையை வளர்ப்பது. அடுத்த சில மாதங்களில் விஷயங்கள் நிச்சயமற்றதாக இருக்கும், ஒருவேளை 12-18 மாதங்களும் இருக்கலாம். ஒரு நெகிழ்வான மனநிலையை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள், விஷயங்கள் சாதாரணமாக இருக்கும் என்று எதிர்பார்க்க வேண்டாம், ஏனெனில் அது தொடர்ந்து ஏமாற்றத்திற்கு வழிவகுக்கும், அது உங்கள் மன ஆரோக்கியத்தை பாதிக்கும். அடுத்து, வேலை செய்யும் நபர்களுடன், வீட்டில் உள்ளவர்களுடன் தொடர்பில் கொள்ளுங்கள்; நீங்கள் புதிய நடைமுறைகளை உருவாக்கும்போது, எதிர்பார்ப்புகளை வெளிப்புறமாகவும் உள்நாட்டிலும் நிர்வகிப்பது மிக முக்கியமானது. இறுதியாக, ஒரு அளவிலான திறனை பராமரிக்கவும், நீங்கள் வழக்கமான இடைவெளிகளை எடுத்துக் கொண்டால் மட்டுமே செய்ய முடியும்; இதனால் உங்களது திறன் அதிகரிக்கும்.

எனவே சில விஷயங்கள் - ஒரு புதிய இயல்பான வழக்கம் என்று வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள், ஒரு நெகிழ்வான மனநிலையை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள், தொடர்பு கொள்ளுங்கள், சுகாதார நடைமுறைகளையும் பாதுகாப்பு தரங்களையும் இன்னும் பராமரிக்கவும், உங்கள் ஆற்றல் மட்டங்களை பராமரிக்கவும். அடுத்த 12-18 மாதங்களில் உங்கள் புதிய இயல்பு என்னவாக இருக்கும் என்பதில் இவை அனைத்தும் மிக முக்கியமானவை.

எல்லோரும் மீண்டும் வேலைக்குச் செல்வதற்காக நீங்கள் தரும் ஒரு பரிந்துரை என்ன?

சேகர் சக்சேனா: இந்த காலகட்டத்தில் சுற்றுச்சூழலுக்கான ஒரு புதிய இயல்பை பற்றி நாம் பேசும்போது, நம்மை எப்படி, நம் மதிப்புகள், வேலை செய்யும் வழிகள், நாம் இன்பத்தைப் பெறும் வழிகளை எவ்வாறு கண்டுபிடிப்பது என்பதைப் பற்றி சிந்திக்க வேண்டும். மாற்றத்திற்கு ஏற்க தயாராக வேண்டும். சூழல் மிகப்பெரிய அளவில் மாறிக்கொண்டிருப்பதால் நாம் நம்மை மீண்டும் கண்டுபிடிக்க வேண்டும். நம்மைச் சுற்றியுள்ள சூழ்நிலைகளுக்கு மட்டுமல்லாமல், நம்முடைய சொந்த தேவைகள், ஆசைகள் மற்றும் மதிப்புகள் ஆகியவற்றையும் சிறப்பாக சரிசெய்ய முடியுமா?

அமித் மாலிக்: ஒரு புதிய இயல்புக்கான புதிய வழக்கத்தை உருவாக்குதல் மற்றும் தற்செயலாக அதில் விழாமல் இருப்பது. வீட்டிலோ, அலுவலகத்திலோ அல்லது இரண்டிலோ புதிய இயல்புகளை அங்கீகரிப்பது - அதைச் சுற்றி ஒரு வழக்கத்தை வளர்ப்பது புதிய இயல்பை சரிசெய்ய உண்மையில் உதவும். மேலும் தொடர்பில் இருங்கள். எதிர்பார்ப்புகள் மாறக்கூடும், வழங்குவதற்கான உங்கள் திறன் மாறக்கூடும், எனவே அதை ஒருவருக்கொருவர் தொடர்பு கொள்வது முக்கியம்.

நேகா கிருபால்: இந்த நேரங்கள் சமூக இணைப்பின் முக்கியத்துவத்தை நமக்கு உணர்த்தியுள்ளன. இது வேலை, உறவுகள் மற்றும் எல்லா இடங்களிலும் பொருந்தும். நமது மிகப்பெரிய சந்தோஷங்கள், சில சமயங்களில் நம்முடைய மிகப்பெரிய பிரச்சினைகளும் அதிலிருந்து வருகின்றன என்பதை நாம் உணர்கிறோம். நம் வாழ்வின் ஒவ்வொரு அம்சத்திலும், நம் வாழ்வின் போக்கில் வசிக்கும் ஒவ்வொரு வகையான உறவிலும், உடல் இடத்திலும் எப்போதுமே நம் மன ஆரோக்கியத்தை பற்றி விழிப்புடன் இருக்க வேண்டும்.

உங்களின் கருத்துகளை வரவேற்கிறோம். கருத்துகளைrespond@indiaspend.org. என்ற முகவரிக்கு அனுப்பலாம். மொழி, இலக்கண நடை கருதி அவற்றை திருத்தும் உரிமை எங்களுக்கு உண்டு.